Japońska ceremonia parzenia herbaty

"Picie herbaty stało się źródłem kultu czystości, wyrafinowania, czynnością uświęconą, w czasie której gospodarz i gość tworzą z tego, co doczesne, najwyższe piękno„

Herbata została sprowadzona do Japonii przez buddyjskich mnichów jako napój leczniczy. (Prawdopodobnie w okresie Kamakura 1192-1333r) Ceremoniał parzenia  herbaty opracował Murata Juko. Ceremonia parzenia herbaty odbywała się w skromnych, okrytych słomą, lub trzciną chatach pozbawionych jakichkolwiek ozdób.
Droga herbaty – CHADO (SADO)
Doskonała ceremonia herbaciana miała się opierać według Japończyków na czterech
elementach; Wa, Kei, Sei i Jaku.
1.Wa- harmonia
2.KEI - (szacunek)
Celem ceremonii, która może trwać nawet do czterech godzin, jest oczyszczenie duszy i osiągnięcie harmonii ze światem i przyrodą.
3.SEI - (prostota)
Sama ceremonia składa się z trzech części. W pierwszej części, wstępnej, okna są zasłonięte bambusowymi parawanami, żeby panował półmrok. W drugiej części podaje się bardzo proste potrawy, a następnie słodycze, po czym goście mogą wyjść do ogródka, aby zrelaksować się.
4.JAKU- (spokój)
Ostatnia część ceremonii parzenia herbaty nosi nazwę nochiseki. Podczas tej części wnoszone są akcesoria do parzenia herbaty oraz następuje odsłonięcie parawanów po ówczesnym sygnale gospodarza -  podniesieniu czerpaka. Gospodarz prowadzi ceremonię w całkowitej ciszy, podczas gdy goście koncentrują się na jego ruchach.

Dobrze, skoro dotarliście aż tutaj to opiszę wam w jaki sposób „robią tą herbatkę”:

CHAJIN - MISTRZ CEREMONII: Najpierw bierze jedwabnąą ściereczkę (fukusa), przyczepionej do pasa jego kimona i wyciera nią miseczki do herbaty (chawan) i pozostałe utensylia. Następnie bambusowąą łyżeczką (chashaku) z pudełka z laki (chaire) nabiera sproszkowanej herbaty (matcha) i wsypuje jąądo miseczki. Gdy herbata jest już zalana, gospodarz bierze do ręki bambusowy pędzelek (chasen) i zaczyna nim mieszać herbatę, dopóki nie pojawi się piana - "jaspisowy mus". Następnie podaje naczynie pierwszemu gościowi, który winien mu podziękować (skłonić głowę i powiedzieć „dziękuję za herbatę”)
Następnie gość dwukrotnie obraca czarkę w kierunku zgodnym  z ruchem wskazówek zegara, tak aby czarka nie była zwrócona przodem do niego. Później w małymi łyczkami i w skupieniu rozpoczyna degustację napoju.
Po wypiciu herbaty należy kciukiem i palcem wskazującym prawej ręki wytrzeć miejsce na czarce, które dotykaliśmy ustami. Palce wyciera się serwetkę papierową (kaishi). Następnie gość  z powrotem obraca czarkę oglądając ją przy tym i podziwiając i ustawia przodem do siebie. Pustą miseczkę oddaje mistrzowi, który ją myje zimną wodą umieszczoną w naczyniu mizuashi, po  czym ceremonia zaczyna się od początku  w intencji następnego gościa. Ceremonia trwa dopóki goście nie podziękują za herbatę.


Gratuluję tym, którzy przeczytali wszystko, mam nadzieję, że się czegoś dowiedzieliście x)

Podpierałam się informacjami z internetu ^^

Matcha- zielona sproszkowana herbata

Chasschitsu - pawilon herbaciany