Japońska ceremonia parzenia herbaty
"Picie herbaty stało się źródłem kultu czystości, wyrafinowania, czynnością uświęconą, w czasie której gospodarz i gość tworzą z tego, co doczesne, najwyższe piękno„
Herbata została sprowadzona do Japonii przez buddyjskich mnichów jako napój leczniczy. (Prawdopodobnie w okresie Kamakura 1192-1333r) Ceremoniał parzenia herbaty opracował Murata Juko. Ceremonia parzenia herbaty odbywała się w skromnych, okrytych słomą, lub trzciną chatach pozbawionych jakichkolwiek ozdób. Droga herbaty – CHADO (SADO) Doskonała ceremonia herbaciana miała się opierać według Japończyków na czterech elementach; Wa, Kei, Sei i Jaku. 1.Wa- harmonia 2.KEI - (szacunek) Celem ceremonii, która może trwać nawet do czterech godzin, jest oczyszczenie duszy i osiągnięcie harmonii ze światem i przyrodą. 3.SEI - (prostota) Sama ceremonia składa się z trzech części. W pierwszej części, wstępnej, okna są zasłonięte bambusowymi parawanami, żeby panował półmrok. W drugiej części podaje się bardzo proste potrawy, a następnie słodycze, po czym goście mogą wyjść do ogródka, aby zrelaksować się. 4.JAKU- (spokój) Ostatnia część ceremonii parzenia herbaty nosi nazwę nochiseki. Podczas tej części wnoszone są akcesoria do parzenia herbaty oraz następuje odsłonięcie parawanów po ówczesnym sygnale gospodarza - podniesieniu czerpaka. Gospodarz prowadzi ceremonię w całkowitej ciszy, podczas gdy goście koncentrują się na jego ruchach.
Dobrze, skoro dotarliście aż tutaj to opiszę wam w jaki sposób „robią tą herbatkę”:
CHAJIN - MISTRZ CEREMONII: Najpierw bierze jedwabnąą ściereczkę (fukusa), przyczepionej do pasa jego kimona i wyciera nią miseczki do herbaty (chawan) i pozostałe utensylia. Następnie bambusowąą łyżeczką (chashaku) z pudełka z laki (chaire) nabiera sproszkowanej herbaty (matcha) i wsypuje jąądo miseczki. Gdy herbata jest już zalana, gospodarz bierze do ręki bambusowy pędzelek (chasen) i zaczyna nim mieszać herbatę, dopóki nie pojawi się piana - "jaspisowy mus". Następnie podaje naczynie pierwszemu gościowi, który winien mu podziękować (skłonić głowę i powiedzieć „dziękuję za herbatę”) Następnie gość dwukrotnie obraca czarkę w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, tak aby czarka nie była zwrócona przodem do niego. Później w małymi łyczkami i w skupieniu rozpoczyna degustację napoju. Po wypiciu herbaty należy kciukiem i palcem wskazującym prawej ręki wytrzeć miejsce na czarce, które dotykaliśmy ustami. Palce wyciera się serwetkę papierową (kaishi). Następnie gość z powrotem obraca czarkę oglądając ją przy tym i podziwiając i ustawia przodem do siebie. Pustą miseczkę oddaje mistrzowi, który ją myje zimną wodą umieszczoną w naczyniu mizuashi, po czym ceremonia zaczyna się od początku w intencji następnego gościa. Ceremonia trwa dopóki goście nie podziękują za herbatę.
Gratuluję tym, którzy przeczytali wszystko, mam nadzieję, że się czegoś dowiedzieliście x)
Podpierałam się informacjami z internetu ^^
Matcha- zielona sproszkowana herbata
Chasschitsu - pawilon herbaciany
|